Dag 32: Progressie

Wat een heerlijke week heb ik achter de rug. Nauwelijks pijn, mooie resultaten en veel vrienden die over de vloer (blijven) komen.

Vrijdag had ik een afspraak in het ziekenhuis om een röntgenfoto te maken en aansluitend een afspraak met orthopeeed Florens van Douveren. Het maken van de röntgenfoto bleek lastiger dan verwacht. De foto zou een duidelijk beeld moeten geven van de stand en lengte van mijn benen. Bij het positioneren van mijn voeten ging het mis. Het was de bedoeling dat mijn rug, billen en hakken de wand van het röntgenapparaat raakten. Dat lukte niet. Door het verlengen van mijn been is mijn achillespees ook opgerekt en kan daardoor minder uitrekken. Het was dus niet mogelijk om mijn voet onder een hoek van 90 graden onder mijn been te krijgen. En wat dan... Daar hadden de twee medewerkers van de afdeling radiologie een andere kijk op, en ik ook. Uiteindelijk hebben we besloten om mijn voeten ongeveer 20 cm van de röntgenwand te plaatsen zodat ik beide hakken op de grond kon houden.

Bij Florens van Douveren hebben we de foto bekeken en zagen we dat de foto toch niet helemaal gelukt was om een nauwkeurige meting te doen. Na wat gepuzzel berekenden we dat het verschil nog ongeveer 8 millimeter is. Florens van Douveren gaf aan dat het verstandig is om niet het totale beenlengteverschil te compenseren. We kunnen mijn rechterbeen ongeveer 5 millimeter korter houden dan mijn linkerbeen zodat de bewegingsvrijheid en pressie in de heup niet te groot worden. Op de foto was ook duidelijk zichtbaar dat er sprake is van artrose in de rechterheup. Hopelijk gaat het slijten met twee gelijke benen minder snel.

Vrijdag mag ik weer op bezoek in het ziekenhuis. Om ervoor te zorgen dat de foto vrijdag wel lukt heb ik een softcase gipsverband om mijn enkel. Het gips zorgt ervoor dat mijn voet op ongeveer 110 graden van mijn been blijft staan. Door de oefeningen moet het mogelijk zijn om er vrijdag recht op te kunnen staan. I